De tijd tikt door op Curaçao en voor je het door hebt is de tweede week al weer voorbij. Een week waarin we omschakelen naar wat ons normale ritme hier moet gaan worden.
Max naar school
De week begon spannend voor Max: Hij moest op maandag voor het eerst naar zijn nieuwe school op Curacao.
Max had er zin in, en zag er keurig uit in zijn schooltenue (rood polo-shirtje met schoollogo, en een spijkerbroek naar keuze).
Eerst de opening van het nieuwe schooljaar bij het hoofdgebouw, waarna Max met zijn juf Anneloes mee ging naar het gebouwtje verderop in de straat waar zijn klas is. Gezellig in blokken van 4 bureautjes tegen elkaar, en toevallig zat er een jongetje bij hem in de klas waar hij een paar dagen eerder al in een speeltuintje mee gespeeld had. Nog iets onzeker maar dapper ging Max het avontuur aan en mocht Miranda weg. Na een weekje is hij nog lekker enthousiast, vooral omdat hij nu eindelijk echt iets leert, en niet alleen maar aan het spelen is (zoals vorig jaar in groep 2). Na een week kan hij al een paar woordjes lezen, dus hij is al helemaal trots. Dat komt wel goed de komende maanden, alleen moet Max nog wel erg wennen aan de wekker die om 06:30 al gaat… 🙂
Miranda naar werk
Miranda is begonnen aan haar parttime baan (20 uur per week) als Controller. Hemelsbreed op een paar honderd meter van de school van Max, en tussenin de Albert Heijn, dus qua locatie helemaal top. ze werkt bij een kleine holdingmaatschappij die vooral met geld schuift van de ene BV naar de andere. Voor een buitenstaander lijkt het wat schimmig, maar alles is -uiteraard- volkomen legaal en correct. De holding gaat verhuizen naar een ander land, en de komende vier maanden moet de verhuizing vanuit Curaçao afgewikkeld worden.
Miranda voelt zich er al prima thuis. Een klein team met behulpzame mensen, lekker koel werken door de airco, en heerlijke cappuccino. Ze heeft twee weken overlap met haar voorgangster, dus ze is nu druk bezig om alle procedures, routines, Excel-bestanden, etc. te leren. Het werk is op zich niet moeilijk, maar door de wirwar aan BV’s wel wat complex en je moet scherp blijven (anders heb je per ongeluk een paar miljoen naar een verkeerde BV geboekt…). Miranda is er helemaal blij mee en hoopt dat het werk nog wat langer kan duren dan de vier maanden die in eerste instantie zijn toegezegd.
Het thuisfront
Terwijl Miranda en Max elke ochtend de deur uit zijn, moeten Mark, Stijn en Charlotte zich thuis vermaken. Is soms nog een beetje moeizaam omdat we nog niet veel speelgoed hebben, maar uiteraard is het zwembad elke dag weer een feest voor de kleintjes. En af en toe zijn ze zelfs lekker met z’n tweetjes aan het spelen, zodat Mark wat huishoudelijke taken kan doen. Door de warmte gaat dat niet snel, dus we hebben al besloten om in ons nieuwe huis snel op zoek te gaan naar een huishoudster, die er voldoende schijnen te zijn voor niet al te veel geld.
Geregel geregel ….
De afgelopen week stond bijna elke middag wel in het teken van ‘iets te regelen’, en dan met name voor de auto of voor de bank. Het kopen van een auto was een verhaal op zich (volgt later nog wel een stukje over via dit blog), maar uiteindelijk hadden we donderdagmiddag (op Mark z’n verjaardag!) de olijfgroene Kia Sportage voor de deur staan. Niet in topconditie (het is hier gebruikelijk dat de nieuwe eigenaar van een tweedehands auto dat zelf regelt), maar we gaan er van uit dat hij ons tot eind april prima over het eiland zal brengen.
Miranda is bijna elke dag wel naar de bank gegaan, en uiteindelijk was vrijdag alles voor elkaar dat er geld uit NL op onze rekening in Curaçao stond, dat we een pasje hadden en dat we konden internetbankieren.
De trage (minder efficiënte) gang van zaken van het eiland hebben we deze week volop meegekregen! 🙂
Verder deze week
We schakelen al lekker om van een vakantiegevoel naar een steady relaxed levensritme. We zijn al wat meer gewend aan de warmte, en zijn ook wel een beetje opgelucht als we locals (zowel Nederlanders die hier al jaren wonen, als ook originele Curaçaoënaars) horen klagen dat het nu wel erg warm is. Ook de muggen lijken ons minder te zoeken, dus het gekrabbel is gelukkig ook al een stukje minder.
Naast de erg dure Albert Heijn hebben we ook al een goedkopere supermarkt gevonden met prima spullen, en hebben we zaterdag ook de Goisco ontdekt, zeg maar de Makro van Curaçao waar echt van alles te krijgen is.
Mark z’n verjaardag was een prima dagje, en als verrassing had Miranda haar achternichtje Marloes (die hier al een paar jaar woont) ingeschakeld als oppas zodat we lekker met z’n tweetjes uit eten konden. Al met al een prima weekje waarin we lekker in ons ritme lijken te komen!
Score deze week
gekochte auto: 🙁 / 🙂
warmte: 🙁 / 🙂
muggen: 🙁 🙁
school Max: 🙂 🙂
werk Miranda: 🙂 🙂 🙂
strandje Pirate Bay: 🙂 🙂
verjaardag Mark: 🙂 🙂 🙂
dagelijkse ritme Curaçao: 🙁 / 🙂
ons dagelijkse ritme: 🙂 🙂
Komende week
Gelukkig weinig (niets?) meer te regelen voor ons verblijf, dus het lijkt er op dat het een ‘normale’ week zal worden van school, werk en genieten.
p.s.: Voor de mensen die ons willen bezoeken: de eerste boekingen zijn binnen; van 2e week oktober tot 2e week november hebben we al bezoek over de vloer!
